تأثیر خستگی ناشی از دوچرخه‌سواری بر تغییرات مرکز فشار و توزیع فشار کف‌پایی در‌ حین دویدن سه‌گانه‌کاران مبتدی

موفقیت در رشتۀ ورزش سه‌گانۀ تابستانی به کارایی بهینۀ دویدن بدون ایجاد اختلال ناشی از دوچرخه‌سواری بستگی دارد. تغییر الگوی دویدن می‌تواند باعث بروز آسیب در اندام تحتانی به‌ویژه در مچ و کف پا گردد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر خستگی ناشی از دوچرخه‌سواری بر تغییرات مرکز فشار و توزیع فشار کف‌پایی حین دویدن در ورزشکاران سه‌گانه‌کار مبتدی بود. بدین‌منظور 12 سه‌گانه‌کار مبتدی (با میانگین سنی 14/2±76/23 سال؛ وزن 54/2±45/78 کیلوگرم؛ قد 32/2±82/179 سانتی‌متر) به‌‌صورت در‌دسترس انتخاب شدند و در این پژوهش شبه‌تجربی شرکت کردند. برای ایجاد خستگی از یک پروتکل 12 مرحله‌ای دوچرخه‌سواری بر روی دستگاه کارسنج استفاده شد و میزان انحرافات مرکز فشار و توزیع فشار کف‌پایی به‌وسیلۀ دستگاه فوت‌اسکن، قبل و بعد از پروتکل خستگی در فازهای مختلف دویدن اندازه‌گیری گردید. نتایج نشان می‌دهد که حداکثر فشار واردشده در نواحی داخلی پاشنه (0.029=P)، ناحیۀ استخوان کف‌پایی اول (0.001=P)، ناحیۀ استخوان کف‌پایی دوم (0.001=P)، ناحیۀ استخوان کف‌پایی سوم (P=0.01) و ناحیۀ استخوان کف‌پایی چهارم (P=0.017) به‌صورت معناداری افزایش یافته است؛ اما ناحیۀ میانی پا کاهش‌ را نشان می‌دهد (P=0.045). شایان‌ذکر است که پس از خستگی در مرحلۀ تماس، سوپینیشن پا به‌طور معنا‌داری کاهش یافته است‌ (P=0.02)؛ اما در مرحلۀ میانی استقرار، پرونیشن به‌صورت معناداری افزایش پیدا کرده است (P=0.04). بر‌اساس این یافته‌ها می‌توان گفت که خستگی ناشی از دوچرخه‌سواری باعث افزایش فشارهای کف‌پایی و تغییر در انحرافات مرکز فشار می‌شود و این عوامل می‌توانند باعث ایجاد درد و آسیب‌دیدگی‌های اندام تحتانی گردند؛ ازاین‌رو، پیشنهاد می‌شود سه‌گانه‌کاران مبتدی عضلات اینورتور خود؛ به‌ویژه عضلۀ درشت‌نی قدامی را تقویت نمایند.